Ontferming

Dit moet ik U, mijn God, belijden
dit roem ik, als een mens mij vraagt:
ontferming slechts kon mij bevrijden,
ontferming, die mij zoekt en draagt.
Ik buig mij neder in het stof
en geef aan uw ontferming lof.

Geen schepsel kan mij dit ontroven:
dit is en blijft mijn roem alleen:
mijn heil is enkel door ’t geloven
in wat mijn Heiland heeft geleên.
Dit geeft mij kracht in elke nood,
dit geeft mij troost tot in de dood.

 

Vorig gedicht

Volgend gedicht