Ver boven
...Ver boven de jagende wolken
en ver boven snerpende wind,
daar weet ik een oog vol erbarming,
een hart, waar ik ruste aan vind.
Ver boven het duister der aarde,
en ver boven worst'ling en kracht,
daar weet ik het licht van Gods woning.
een land zonder zonde en nacht.
Ver boven verdriet, boven zorgen,
ver boven 't verborgene leed,
daar weet ik de vriend van mijn ziele
die nooit mij verlaat of vergeet.
Uit: Licht en schaduw. |
L. J. v. Veenendaal-Kreulen |
Vorig gedicht |
Volgend gedicht |