Gelovige vrouwen

De geest van deze tijd komt ook tot uiting in het aan de vrouw toekennen van dezelfde rechten als aan de man. Met een vreemd woord noemt men dit emancipatie. We zien het op alle terreinen van het leven. Sinds een paar jaar kent ons land zijn eerste vrouwelijke minister. Dezer dagen is de vrouw zelfs doorgedrongen tot het hoogste college dat wij kennen: de raad van state. In het maatschappelijk leven en in het onderwijs kan de vrouw dezelfde positie innemen als de man. Sinds kort heeft ook de gehuwde vrouw veel grotere rechten gekregen. Haar bevoegdheid om zelfstandig, dus zonder haar man, te handelen, is aanmerkelijk uitgebreid.

Emancipatie van de vrouw. Met gloed en welsprekendheid wordt er voor gestreden in woord en geschrift, niet alleen door vrouwen, ook door mannen.

De strijd om gelijke rechten voor man en vrouw heeft zich zelfs verplaatst op het geestelijk terrein. De toelating van de vrouw tot het ambt van ouderling en diaken in verschillende kerkgenootschappen en haar bevoegdheid om het Woord te bedienen, heeft in de laatste tijd tal van tongen en pennen in beweging gebracht. Het is wel eens interessant de discussies, die hierover in kerkelijke synodes worden gevoerd, in de dagbladen te lezen. De argumentatie over en weer is leerzaam om de geesten te proeven.

De tegenstanders en pleitbezorgers van de vrouw in het ambt, brengen vanzelfsprekend verschillende argumenten naar voren om hun standpunten te verdedigen. Opvallend is het echter dat de tegenstanders hun bewijsvoering hoofdzakelijk putten uit het Woord van God. De voorstanders daarentegen komen met allerlei nuttigheidsredeneringen naar voren, die geen steun vinden in de bijbel.

Wij willen deze "kerkstrijd" verder laten voor wat zij is. Alleen op het feit dat de emancipatie van de vrouw ook in de christenheid is doorgedrongen, hebben wij willen wijzen.

Voor allen die door het geloof in Jezus Christus kinderen van God geworden zijn, is de enige gids in deze "brandende kwestie": het Woord van God. Dat Woord is onveranderlijk een lamp voor onze voet en een licht op ons pad. Velen beweren dat de bijbel op dit punt verouderd is, omdat de positie van de vrouw duizenden jaren geleden in elk opzicht heel anders was dan in onze tijd. Voor ons is het zo, dat de beginselen die God in zijn Woord heeft neergelegd voor alle tijden van kracht zijn en blijven. Menselijke normen mogen zich wijzigen, maar God en daarmee ook zijn Woord blijven dezelfde.

Is dan de emancipatie, de gelijkstelling van man en vrouw, op grond van de Schrift helemaal verwerpelijk? Voor zover daarvoor zuiver menselijke maatstaven worden aangelegd, ja. Er is echter ook wat we kunnen noemen een Goddelijke emancipatie. Dat God de vrouw uit de man heeft genomen, levert reeds het bewijs dat zij zijns gelijke is. Nee, de vrouw heeft van God niet een lagere plaats dan de man ontvangen, al is het waar dat de man haar hoofd is. Zij heeft echter wel een andere plaats, die God in zijn wijsheid haar toebedeeld heeft. Het miskennen van deze andere plaats, door het aanvaarden van de tegenwoordige emancipatieleer, is niets anders dan opstand tegen Gods wil en daarom te verwerpen.

De wil van God kunnen we niet alleen leren kennen uit voorschriften en leringen, die de Schrift ons geeft; ook in geschiedenissen en persoonsbeschrijvingen liggen belangrijke lessen opgesloten. Wat de gelovigen die in de bijbel genoemd worden is overkomen, strekt ons tot lering (Rom. 15 : 4).

In het Woord van God wordt ons op vele bladzijden de geschiedenis meegedeeld van gelovige vrouwen. We lezen daar van hun levensomstandigheden, hun geloof, hun godsvrucht; ook van hun falen en hun tekortkomingen. Waarheidsgetrouw tekent de Geest van God ons wie en wat zij waren. De plaats die zij innamen ten opzichte van hun man, hun gezin en ook temidden van het volk van God, worden nauwkeurig beschreven.

Het zijn hoofdzakelijk korte, maar toch altijd weer belangrijke levensbeelden die we te zien krijgen. Het geloof in God en in zijn beloften heeft gelovige vrouwen van de oude dag boven soms moeilijke omstandigheden uitgetild. Hun geloof heeft hun een moed en kracht gegeven en een invloed doen uitoefenen, waardoor soms zelfs mannen in de schaduw werden gesteld.

Nooit is er in het oude of in het nieuwe testament sprake van een slaafse onderworpenheid van de gelovige vrouw aan haar man. Wel hebben zij de andere positie van de man erkend en zijn leiding aanvaard. Het is onze bedoeling in enkele artikelen iets te schrijven over gelovige vrouwen in het oude testament. We zullen daarin zien, waaruit de kracht van de vrouw bestaat en welk een belangrijke plaats zij van God ontvangen heeft. Door haar bizondere roeping wil God haar tot een zegen stellen, in de eerste plaats in haar gezin, maar ook daarbuiten in de gemeente en in de omgeving waarin ze gesteld is.

Het geluk van de huiselijke kring zowel als van de maatschappij, staat of valt met het in praktijk brengen van de Goddelijke beginselen betreffende de positie van de vrouw. De menselijke emancipatieleer kan dit geluk nooit bereiken.

H. M.